Już po raz dziesiąty będą kwestować na przemyskich cmentarzach

27 października 2016

W dniach 30 października do 1 listopada już po raz 10 Towarzystwo Przyjaciół Przemyśla i Regionu organizuje kwestę na remont grobowców i nagrobków zabytkowych zmarłych bezpotomnie obywateli miasta Przemyśla i regionu.

Tradycja kwestowania przed przemyskimi cmentarzami sięga 1978 roku, kiedy to przy Towarzystwie Przyjaciół Przemyśla i Regionu powstała sekcja Społeczny Komitet Opieki nad Cmentarzami Przemyskimi, któremu przewodniczył sędzia Antoni Rachwał. Śmierć tego społecznika przerwała te piękną akcję i dopiero od 2005 roku rozpoczęło ją organizować Towarzystwo Ulepszania Miasta, a od 2007 roku – TPPiR.

W 2016 roku Towarzystwo Przyjaciół Przemyśla i Regionu wspólnie z miejscowymi władzami i społecznościami organizuje „Kwestę 2016” przed przemyskimi cmentarzami oraz przed cmentarzami komunalnymi w Birczy, Żurawicy, Ostrowie (Gmina Przemyśl) i w Krzywczy. Zebrane pieniądze będą przeznaczone na konserwację grobów zabytkowych w tych miejscowościach.

W „Kweście 2016” biorą udział:

  • prezydenci miasta, posłowie na Sejm RP, radni RM
  • artyści i dziennikarze
  • pracownicy urzędów i instytucji kultury
  • harcerze, młodzież i nauczyciele przemyskich szkół
  • stowarzyszenia i fundacje

Na terenie Cmentarza Głównego, miejsce ostatniego spoczynku znalazło wiele wybitnych osób związanych i zasłużonych dla Przemyśla, których działalność przyczyniła się do rozkwitu miasta na przełomie XIX i XX wieku, zarówno pod względem materialnym jak również kulturalnym. Niewątpliwie do ich grona należy Aleksander Dworski (1823 – 1908) wiceburmistrz i burmistrz miasta Przemyśla, poseł na sejm, uczestnik powstania styczniowego. Nagrobek tego honorowego obywatela miasta Przemyśla, usytuowany w polu nr 15 jest planowany do objęcia pracami remontowo – konserwatorskimi w roku 2017, ze środków pozyskanych w ramach tegorocznej kwesty.

Drugim obiektem, wytypowanym do konserwacji ze względu na jego duże wartości artystyczne oraz pogarszający się stan zachowania, jest nagrobek Elusi i Józia, usytuowany w polu nr 2, pochodzący z lat 80/90 XIX w., a przedstawiający postać unoszącego się anioła z pochodnią i kwiatami róż
w dłoniach.